شعر بختیار سیستانی

برو ای گدای مسکین ، به دَرِ سَرای زهرا
که خدا سرشته با وی ، همه عزّت و بهاء را

بجز از وجود زهرا ، که رَسَد به پای حیدر
که میان درب و آتش ، به سَر آوَرَد وفا را

نه بُوَد مثال انسان ، نه بُوَد خدای سرمد
متحیّرم چه نامَم ، دُرِ عِفّت و حَیا را

به خدا که ذکر و یادش ، شده اسم و نامِ اَعظم
که به وی روا کند حق ، همه حاجت و دعا را

بنگر تو خلق یکسر ، همگان طُفَیل نامَش
چو سرشته حق ز نورَش ، مَه و کوکب و سماء را

ثمَر بهارِ عُمَرش ، حسن و حسین و زینب
تو ببین ز صُنع ایشان ، همه خوبیِ خدا را

گُهری دگر ز بحرَش، که بود به نام مُحسِن
سخنش سیاه کرده ، رخ قوم اشقیاء را

همه سوره های قرآن ، همه آیه هایِ کوثر
شده هم نوا و با ما ، زده حرف آشنا را

قلم و زبان قاسم ، به فدای نام زهرا
که نرانده از عطایش ، همه لحظه این گدا را

-تضمین شعر مرحوم شهریار

بختیاری سیستانی

#یا_زهرا #فاطمیه #فاطمیه_خط_مقدم_ماست #فاطمیه_خط_مقدم_ماست🖤💔😭🌷